บัณเฑาะว์ อ่านว่า

บัณเฑาะว์ อ่านว่า   Dan cerave อ่านว่า

พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนุปสัมบัน คือ บัณเฑาะก์ บัณเฑาะว์ กลองเล็กชนิดหนึ่งมีหนังสองหน้าตรงกลางคอด

ว่า บัณฑิต มณฑป บัณเฑาะว์ 2 อ่านเป็นเสียง “ท” ตามวิธีการอ่านของภาษาไทย มักเป็นคำที่มีเสียงยาวหรือ คำเป็น เช่น คำว่า มณโฑ มณฑล ขัณฑสกร สรุป บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม แปลว่า กระเทย, ขันที, คนที่ถูกตอน มาจากภาษาบาลี สันสกฤต ว่า ปณฺฑก ในทางพุทธศาสนา แบ่งบัณเฑาะก์ออกเป็นห้าจำพวกค่ะ คือ ๑ อาสิตต

กระปุก วิเคราะห์ บอล บัณเฑาะว์ คอยเคาะจังหวะขณะ เดินไปด้วยกัน หน่มน้อยตระกลผ้ดี ๒ คนแต่งกายอย่างวิจิตรงดงามถือพาน ทองทรงดอกบัว บนพานมีนกการเวกซึ่งเชื่อกันว่าเป็นนกสวรรค์ที่มี บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ